Boccaccio napisał Dekameron w połowie XIV wieku. Epidemie, zwłaszcza dżumy, nie były wówczas rzadkością. I jakoś trzeba było sobie radzić, by w czasie przymusowego odosobnienia nie zwariować. W Dekameronie grupa przyjaciół wyjeżdża poza objętą zarazą Florencję i w miłym, wiejskim otoczeniu zaczyna snuć opowieści o związanych ze zmysłowością ludzkich namiętnościach. O świecie, z którego opowiadający uciekli, by ocalić życie. Sytuacja daje tym historiom szczególny kontekst.
Dzieło Boccaccia byłow teatrach realizowane wielokrotnie. Pokazywaliśmy je swego czasu także u Norwida. Dziś jednak, gdy rzeczywistość, szczególnie w ojczyźnie autora, każe zrewidować pogląd, że czasy masowych chorób zakaźnych postęp w medycynie dawno temu odesłał do lamusa historii, warto wrócić do tej niemal 700-letniej książki. Jak wówczas dla refleksji i, jak wówczas, dla mądrej zabawy, pozwalającej przetrwać okres przymusowego ograniczenia wolności.
Koordynacja i nadzór projektu:
Marta Dworakowska
Montaż:
Maciej Ryłkiewicz
Zdjęcia:
aktorzy Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze
Dźwięk efektowy:
Universal Music Publishing Sp. o.o.
Realizacja:
Studio Izery – Natalia Błażejczyk 2020 r.
Projekt koszulek:
Tomasz Proć – Rzeczycki
Napisz komentarz
Komentarze